Sonsuzdan gelen insanoğlu, sonsuza doğru giderken, dünyada bir an için durur, küçük bir dokunuş gerçekleştirir hayata. Bu dokunuş iz bırakır sonsuzluğun içinde.
Hayatın hızına dayanamaz, herşey eskir zaman içinde. Eskiyen ruha bürünmüştür, mana yüklüdür. Bu yüzden yeni eskiyi izler. Yenide eskiden izler.
